Stymulacja układu bodźcoprzewodzącego serca cieszy się coraz większym zainteresowaniem z uwagi na możliwość uniknięcia wtórnych zaburzeń kurczliwości związanych z długotrwałą stymulacją prawej komory. Stymulacja obszaru lewej odnogi pęczka Hisa (LBBAP) obejmuje stymulację lewej odnogi (LBBP), stymulację wiązek lewej odnogi pęczka Hisa (LFP) oraz stymulację lewej części przegrody międzykomorowej (LVSP), Jest to metoda o znacznie większej skuteczności i łatwości implantacji od stymulacji pęczka Hisa (HBP).
Opis badania
W jednoośrodkowym, prospektywnym, nierandomizowanym badaniu porównano efekty LBBAP z użyciem elektrod mandrynowych (SDLs) – 153 pacjentów oraz bezmandrynowych (LLLs) – 153 pacjentów. Skuteczność implantacji i kryteria skutecznej stymulacji LBBA oceniano zgodnie z dokumentem EHRA z 2023 r.
Kluczowe wnioski z badania
Skuteczność implantacji: Ogólny odsetek skutecznych implantacji dla LBBAP wyniósł 91,2%. Stwierdzono, że skuteczność LBBAP była wyższa przy użyciu początkowej strategii SDL (96,1%) w porównaniu z początkową strategią LLL (86,3%).
Skomplikowane implantacje: W przypadku trudności z penetracją przegrody, śródzabiegowo zmieniano rodzaj elektrody, co umożliwiło pomyślną implantację. W obu grupach pacjentów z wykorzystaniem zarówno elektrod SDL, jak i LLL występowały trudności z penetracją przegrody w kilku przypadkach, w mniejszym stopniu związane były z wystymulowanym szerokim zespołem QRS. Dodatkowo w grupie LLL zaobserwowano kilka przypadków niestabilności elektrody.
• Krzywa uczenia: Stwierdzono, że krzywa uczenia była bardziej stroma przy korzystaniu z SDL, ale po uwzględnieniu początkowego okresu nauki (pierwsze ~50 zabiegów) różnice w skuteczności procedur między SDL a LLL nie były istotne statystycznie.
• Czas implantacji: Czas potrzebny do implantacji elektrody był krótszy dla SDL niż dla LLL (15,9 ± 1,9 vs. 19,2 ± 2,6 min).
• Wskaźniki elektrokardiograficzne: Parametry elektrokardiograficzne, takie jak próg unipolarnej stymulacji, amplitudy bipolarnego sensingu, były podobne dla obu rodzajów elektrod. Impedancja bipolarna była wyższa w przypadku LLL.
• Powikłania: Stwierdzono kilka powikłań, takich jak mikro- i makrodyslokacje elektrod w przypadku SDL i LLL oraz uszkodzenie helisy w przypadku SDL. Wystąpiły również pojedyncze przypadki całkowitego bloku A-V, u pacjentów z wyjściowo obecnym blokiem lewej odnogi pęczka Hisa.
Ilość powikłań jest porównywalna między oboma typami elektrod. Stymulacja obszaru lewej odnogi wiązki Hisa może być bezpiecznie i skutecznie przeprowadzana zarówno przy użyciu elektrod LLL, jak i SDL. To daje operatorom możliwość wyboru alternatywnych metod dostarczania terapii, co w pewnych przypadkach może poprawić skuteczność zabiegu.
Procedural outcome and follow-up of stylet-driven leads compared with lumenless leads for left bundle branch area pacing, Aarthiga Sritharan, Nikola Kozhuharov, Nicolas Masson, Elise Bakelants, Valérian Valiton and Haran Burri
Cardiac Pacing Unit, Department of Cardiology, University Hospital of Geneva, Rue Gabrielle-Perret-Gentil 4, CH-1211 Genève, Switzerland
Received 28 May 2023; accepted after revision 21 September 2023; online publish-ahead-of-print 28 September 2023
