Czujna obserwacja pacjentów ze stopniowo narastającej oporności jest bezpieczną opcją postępowania u pacjentów z układem stymulującym lub ICD i niskim odsetkiem stymulacji. W przypadku wzrostu impedancji nie może być ona używana do poszukiwania nadchodzącego, potencjalnego złamania elektrody i należy poszukiwać krótkich niefizjologicznych interwałów i epizodów nadczułośc. Holenderscy badacze z Groningen przeanalizowali elektroniczną bazę danych w poszukiwaniu epizodów oporności >1200 Omów. Zidentyfikowano 41 201 pomiarów u 207 pacjentów. Wykluczono 161 chorych, u których wystąpiły nagłe zmiany oporności. W pozostałej grupie 46 pacjentów było 17 osób ze stymulatorem i 29 z ICD. Wyjściowa oporność wynosiła 597?123 Omów. W trakcie obserwacji oporność wzrosła średnio do 1875?682 Omów (p<0,001). Próg wzrósł średnio z 0,6?0,4V do 3,0?1,9V (p<0,001) podczas gdy sensing utrzymał się na stabilnym poziomie. Mediana czasu od implantacji do oporności >1000 Omów wyniosła 5,5 roku (IQR 3,4-7), a mediana dalszej obserwacji ? 2,4 roku (IQR 1,2-4,2). W trakcie obserwacji nie wykonywano żadnej interwencji w przypadku 33 elektrod (72%). Nie stwierdzono w tej grupie żadnych incydentów. W sumie wymieniono 13 elektrod (28%) ? w 9 przypadkach profilaktycznie (głównie z powodu zaleceń producenta), w 3 przypadkach z powodu wysokiego progu i wysokiego odsetka stymulacji a w 1 przypadku z powodu nadczułości, prawdopodobnie niezwiązanej ze zmianą oporności (wystąpiła 7 lat po wzroście oporności).
dr n. med. Łukasz Januszkiewicz
https://ehra2021-abstract.medicalcongress.online/mediatheque/media.aspx?mediaId=98488&channel=98056
