Pozaszpitalne zatrzymanie krążenia w czasach COVID-19

doniesienia medialne

W trakcie pandemii COVID-19 rokowanie pacjentów po pozaszpitalnym nagłym zatrzymaniu krążenia uległo istotnemu pogorszeniu. Autorzy prezentowanej publikacji przeanalizowali przypadki pozaszpitalnego nagłego zatrzymania krążenia w hrabstwie Multnomah w stanie Oregon i Ventura w stanie Kalifornia. Porównano resuscytacje podjęte między marcem a majem 2020 r. i marcem a majem 2019 r. W obu okresach stwierdzono podobną liczbę pozaszpitalnych zatrzymań krążenia (231 w 2019 r. i 278 w 2020 r.). W 2020 r. spadła częstość podejmowania resuscytacji przez przechodniów (51% vs. 61%; p = 0,02), stosowanie zewnętrznych automatycznych kardiowerterów-defibrylatorów (1% vs. 5%, p = 0,02). W 2020 r. wydłużył się istotnie czas do odpowiedzi pogotowia ratunkowego (6,6?2,0 do 7,6?3,0 minuty, p < 0,001), mniej osób po pozaszpitalnym zatrzymaniu krążenia przeżyło do wypisu ze szpitala (14,7% vs. 7,9%, p = 0,02). Warto zwrócić uwagę, że wyniki te uzyskano w hrabstwach o niskim odsetku potwierdzonych infekcji SARS-CoV-2 ? ok. 135 na 100 tys. mieszkańców (dla porównania wskaźnik infekcji SARS-CoV-2 w Nowym Jorku to ok. 1600 do 3000 na 100 tys. mieszkańców).

dr n. med. Łukasz Januszkiewicz

https://www.jacc.org/doi/10.1016/j.jacep.2020.08.010

Total
0
Shares
Powiązane Artykuły