Podwyższone tętno w spoczynku jest związane z niekorzystnymi wynikami sercowo-naczyniowymi. Jednak jego wartość prognostyczna nie była szczególnie badana u pacjentów z migotaniem przedsionków. Celem niniejszej pracy była ocena związku między tętnem spoczynkowym mierzonym w rytmie zatokowym oraz przy migotaniu przedsionków a kolejnymi hospitalizacjami i śmiercią. W badaniu wzięło udział 5149 pacjentów, dokonano analizy 7159 EKG: 2311 rytmu zatokowego oraz 4848 przy migotaniu przedsionków. Rezultaty analiz pokazały, że tętno spoczynkowe w rytmie zatokowym było niezależnie związane ze śmiertelnością całkowitą oraz sercowo-naczyniową podczas pierwszych 2 lat obserwacji, ale nie było znacząco związane ze śmiertelnością całkowitą i sercowo-naczyniową po upływie tego okresu. Wzrost tętna spoczynkowego o 10 bpm związany był z 24% wyższym ryzykiem śmiertelności całkowitej oraz takim samym wzrostem ryzyka śmiertelności sercowo-naczyniowej. Natomiast u pacjentów z AF tętno bazowe nie wiązało się ze śmiertelnością, ale pozwalało przewidzieć hospitalizację.
Autor: Michał Chudzik
Źródło/a: http://www.heartrhythmjournal.com/article/S1547-5271(15)01118-2/abstract
[button type=”bd_button btn_large” url=”https://akademiaelektroterapii.pl/wp-content/uploads/2016/03/Praca-serca-i-niekorzystne-rezultaty-u-pacjentów-z-migotaniem-przedsionków.-Badania-AFFIRM-i-AF-CHF.pptx” target=”on” button_color_fon=”#3fc2da” button_text_color=”#FFFFFF” ]POBIERZ – Praca serca i niekorzystne rezultaty u pacjentów z migotaniem przedsionków. Badania AFFIRM i AF-CHF[/button]