Programowanie długich czasów detekcji poprawia rokowanie pacjentów z ICD-VR

Autor: Łukasz Januszkiewicz

Nieadekwatne wyładowania kardiowerterów-defibrylatorów wciąż stanowią istotny problem w praktyce klinicznej. Podczas Kongresu HRS 2017 zaprezentowano wyniki badania ADVANCEIII, w którym oceniono wpływ programowania długiej detekcji na liczbę nieadekwatnych terapii i śmiertelność wśród osób z jednojamowym kardiowerterem-defibrylatorem.
Do badania włączono 545 osób (85% stanowili mężczyźni), u których co czwarta osoba miała migotanie przedsionków; średnia frakcja wyrzutowa wyniosła 31%, 68% badanych miało kardiomiopatię niedokrwienną, a 32% osobom implantowano ICD w prewencji wtórnej. Pacjentów z wszczepionym ICD-VR randomizowano do programowania długiej detekcji (30 z 40) lub klasycznej (18 z 24).W obu grupach stymulacja antytachyarytmiczna podczas ładowania kondensatorów była zaprogramowana na długość cyklu 320-200 ms, a samo wyładowanie było programowane dla arytmii o długości cyklu <200 ms. Algorytm morfologii i stabilności rytmu były włączone.
Dwustu sześćdziesięciu siedmiu pacjentów randomizowano do grupy długiej detekcji, a 278 do grupy kontrolnej. Mediana czasu obserwacji wyniosła rok. W grupie długiej detekcji opisano 112 terapii (wyładowania i ATP), a w grupie kontrolnej ? 257. Stwierdzono 48-proc. redukcję terapii w grupie długiej detekcji (95% CI 0,36-0,76, p=0,002). W grupie długiej detekcji odnotowano rzadsze wyładowania układu (24, vs. 48, 95% CI 0,38-0,94, p=0,026), w tym adekwatne (34 vs. 74, 95% CI 0,26-0,94, p=0,033). Nie stwierdzono różnic w występowaniu omdleń między grupami. Dodatkowo obserwowano korzystny wpływ programowania długiej detekcji na śmiertelność (HR 0,41, 95% CI 0,17-0,99, p=0,047). Podsumowując, u pacjentów z implantowanym układem ICD-VR długie czasy detekcji istotnie obniżają ryzyko adekwatnych terapii, wyładowań i śmiertelność ogólną.

http://www.abstractsonline.com/pp8/#!/4227/presentation/12974

Total
0
Shares
Powiązane Artykuły