U ok. 9,3% pacjentów z S-ICD konieczne było przedwczesne usunięcie urządzenia – głównie z powodu zbyt szybkiego rozładowania baterii, infekcji i wskazań do stymulacji. Badacze przeanalizowali retrospektywne dane z 14 ośrodków implantujących S-ICD w Europie i Ameryce Północnej. Przedwczesne usunięcie S-ICD zdefiniowano jako usunięcie urządzenia przed upływem 5 lat od implantacji. Analizowano 1106 urządzeń S-ICD implantowanych między 2009 a 2021 rokiem. U 55 pacjentów (5%) wszczepiono model 1010, u 457 (41,3%) – model A209, u 594 (53,7%) – model A219. Średni wiek populacji wyniósł ok. 47 lat, prawie w połowie przypadków S-ICD implantowano w prewencji wtórnej. W trakcie obserwacji zmarło 3% chorych, a 96 pacjentów usunięto z obserwacji z powodu zbyt krótkiego follow-upu (<4 tygodni). W czasie ok. 31±19-miesięcznej obserwacji 103 osobom usunięto przedwcześnie ICD (9,3%) z powodu:
- przedwczesnego rozładowania (57%),
- wskazań do rozbudowy do CRT (17%),
- infekcji (11%),
- przeszczepu serca (4%),
- implantacji LVAD (1,5%),
- nieadekwatnych wyładowań z powodu zakłóceń (6,5%),
- dyskomfortu pacjenta (0,7%).
