Przydatność wskaźnika aktywności fizycznej mierzonego przez ICD w codziennej praktyce

Autor: dr n. med. Łukasz Januszkiewicz

Rosero i wsp. przeanalizowali dane z badania MADIT-RIT pod kątem wpływu dziennej aktywności pacjentów na występowanie nieadekwatnych interwencji ICD. 

W grupie 1500 uczestników badania MADIT-RIT zbierano dane nt. codziennej aktywności fizycznej chorych. Uśredniono te dane z okresu pierwszych 30 dni po randomizacji, a następnie powiązano je z nieadekwatnymi terapiami układu w późniejszym okresie za pomocą analizy przeżyć Kaplana-Meiera i analizy wieloczynnikowej Coxa. 

Dane dot. aktywności fizycznej były dostępne u 1463 chorych (90%). W tej grupie u 135 osób wystąpiła co najmniej jedna nieadekwatna interwencja układu w okresie po 30 dniach od randomizacji. Pacjenci z piątego, najwyższego kwintyla aktywności fizycznej (czyli najbardziej aktywni) byli młodsi, było wśród nich więcej mężczyzn, częściej mieli wcześniej ablację arytmii przedsionkowej. W tej podgrupie obserwowano także najwyższe ryzyko nieadekwatnych interwencji układu ? występowały one w 21% w ciągu dwóch lat w porównaniu z 7-11% w czterech pozostałych kwintylach aktywności fizycznej (p < 0,001). 

Ryzyko nieadekwatnej interwencji ICD było 1,75 razy wyższe w grupie piątego kwintyla w porównaniu do pozostałych kwintyli. (HR 1,75, 95% CI 1,23-2,50, p < 0,002). Oszacowano, że każdy 10-procentowy wzrost aktywności fizycznej mierzonej przez urządzenie w ciągu 30 dni wiązał się z 73-procentowym wzrostem ryzyka nieadekwatnej interwencji (HR 1,73, 95% CI 1,17-2,54, p = 0,005). Pacjenci z najwyższego kwintyla aktywności fizycznej mieli o 68% wyższe ryzyko SVT, wykluczając migotanie przedsionków, trzepotanie przedsionków, częstoskurcz przedsionkowy, mimo że 96% z nich otrzymywało beta-adrenolityki.

Podsumowując, średni wskaźnik aktywności fizycznej mierzony przez urządzenie w trakcie 30 dni po implantacji ICD lub CRT-D przewiduje nieadekwatne terapie układów. Ten cyfrowy biomarker może mieć istotne znaczenie w określaniu ryzyka nieadekwatnych terapii.

Oprac. na podstawie: Utility of cardiovascular implantable electronic device (CIED)derived patient activity, a novel digital biomarker, to predict inappropriate therapy. Authors: S. Rosero1, P. Jones2, I. Goldenberg1, W. Zareba1, K. Stein2, S. Mcnitt1, M. Brown1, B. Polonsky1, V. Kutyifa1, 1University of Rochester, Clinical Cardiovascular Research Center  Rochester, United States of America, 2Boston Scientific Minneapolis, United States of America.

Total
0
Shares
Powiązane Artykuły