Pytanie 1
Urządzenie: kardiowerter defibrylator z funkcją resynchronizacji: Rivacor 7 HF-T QP. W zdalnej kontroli alert nieprawidłowej impedancji na elektrodzie defibrylującej – wartość poniżej 25 Ohm.
Odpowiedź poprawna: D) Należy wykluczyć odpowiedź A – uszkodzenie przewodnika w elektrodzie powoduje wzrost impedancji. Wynika to ze spadku wykorzystywanej powierzchni przekroju przewodnika
Odpowiedź poprawna: B)
Nowopowstałe nieprawidłowe parametry elektrod odnotowane w telemonitoringu wymagają potwierdzenia podczas kontroli stacjonarnej w poradni kontroli urządzeń. Taka praktyka pozwala zmniejszyć ryzyko nieuzasadnionego przyjęcia do szpitala lub niepotrzebnych interwencji na układzie w przypadku błędnych automatycznych pomiarów.
Szybka kontrola stacjonarna jest szczególnie istotna w przypadku podejrzenia uszkodzenia elektrody defibrylującej, ponieważ jej nieprawidłowa funkcja niesie ryzyko niekutecznej terapii lub terapii nieadekwatnej.
W powyższym przypadku chora została wezwana do pilnej kontroli stacjonarnej, ręczny pomiar impedancji był prawidłowy, podobnie kolejny pomiar automatyczny, w dalszej obserwacji impedancja była prawidłowa.
Pytanie 2
Urządzenie: kardiowerter-defibrylator z funkcją defibrylacji Medtronic Compia MRI™ Quad. W zdalnym monitorowaniu pojawiają się alarmy arytmii przedsionkowej, kwalifikowane jako migotanie lub trzepotanie przedsionków. Poniżej zestawienie takich zapisów i przykład jednego z nich.
Odpowiedź poprawna: C)
Migotanie przedsionków możemy wykluczyć na podstawie niewielkiej zmienności amplitudy sygnału przedsionkowego, niewielkiej częstotliwości oraz braku nieregularności.
Trzepotanie przedsionków jest to arytmia charakteryzująca się regularnością zdarzeń przedsionkowych. W powyższym przypadku zdarzenia kwalifikowane jako Ar nie są regularne w stosunku do As, dlatego też należy wykluczyć B
Miopotencjały również charakteryzują się nieregularnością, zmiennością amplitudy, ale jest ona znacznie mniejsza niż np. w przypadku migotania przedsionków.
Odpowiedź poprawna: B)
AHRE to epizody zapisywane w torze przedsionkowym, najczęściej napady migotania przedsionków, ale grupa ta obejmuje również artefakty spowodowane uszkodzeniem elektrody, nieprawidłowym jej wyczuwaniem, czy inne arytmie przedsionkowe. AHRE wymagają oceny podczas kontroli urządzenia w celu określenia ich charakteru. U pacjentów, u których epizody AHRE potwierdzono jako migotanie przedsionków, włączenie leczenia przeciwkrzepliwego może być uzasadnione. Według aktualnych wytycznych decyzja o włączeniu leczenia przeciwkrzepliwego u takich pacjentów powinna opierać się o ocenę w skali CHA2DS2-VASc oraz czas trwania epizodów AHRE. Największą korzyść z takiego postępowania odnoszą pacjenci, u których antykoagulanty włącza się jeśli AHRE trwają powyżej 24h, a pacjent ma powyżej 2pkt w skali CHA2DS2-VASc.
Pytanie 3
Urządzenie: Biotronik Rivacor 7 HF-T QP.
Odpowiedź poprawna: A)
W trendach możemy zaobserwować korelację czasową między spadkiem odsetka resynchronizacji a wzrostem liczby dodatkowych pobudzeń komorowych – przykłady zaznaczone czerwonymi strzałkami.
Przy tym ładunek migotania przedsionków jest „zerowy” – zielona strzałka.
W części raportu, w której widzimy pomiary elektrod – przy pomiarze progu na elektrodzie LV widoczne jest „OFF” – automatyczny pomiar progu został wyłączony podczas kontroli stacjonarnej. Nie znamy więc wyniku aktualnego automatycznego pomiaru progu stymulacji na tej elektrodzie.
Pytanie 4
Urządzenie: Biotronik Iforia 5 VR-T. W transmisji z telemonitoringu pojawił się alert zdarzenia komorowego w strefie VF. Poniżej raport z dnia zdarzenia:
Odpowiedź poprawna: E)
Odpowiedź poprawna: E)
Odpowiedź poprawna: C)
Zdarzenie miało miejsce podczas wykonywania przezcewnikowego wszczepienia zastawki aortalnej, w czasie zabiegu wykorzystywano elektrokoagulację i to ona spowodowała powyższy epizod.
Zapis IEGM jest bardzo krótki, jednak raport pozwala na ocenę epizodu:
- Arytmię komorową wykluczamy między innymi z uwagi na brak regularności zdarzeń komorowych epizodu, różnice w morfologii między kolejnymi pobudzeniami, a także różnice w detekcji zdarzeń komorowych między torem komorowym, a far-fieldem – część zdarzeń wyczuwanych w torze komorowym nie jest wyczuwana w fal-field.
- „Trzaski” na elektrodzie spowodowane jej uszkodzeniem mają zwykle niższą, nieregularną amplitudę i większą częstotliwość.
- „Szybkie” migotanie przedsionków wykluczamy na podstawie obrazu far-fieldu – podobnie jak w przypadku arytmii komorowej: różnice w detekcji zdarzeń komorowych między torem komorowym a far-fieldem oraz różnice w morfologii poszczególnych zdarzeń komorowych.
- Interferencje z telefonem komórkowym mają obraz artefaktów o bardzo dużej częstotliwości i małej amplitudzie
- Terapia na to zdarzenie nie była dostarczona, co widzimy w tabeli nad IEGM, podano tam również informację, że terapia była przerwana przez przyłożony do urządzenia magnes
