Omówienie: jednym z najpoważniejszych powikłań TLE jest rozerwanie dużych naczyń żylnych – żyły podobojczykowej, ramienno-głowowej oraz żyły głównej górnej (2/3 przypadków). Dedykowany balon do żyły głównej górnej ma udowodnioną redukcję śmiertelności jako terapia pomostowa do definitywnego zaopatrzenia kardiochirurgicznego.
Omówienie: Pomimo powszechnego przekonania o wysokiej śmiertelności TLE nie jest ona wysoka i wynosi 0,3% – 0,8% (17/3510 pts) wg badania ELECTRa.
Omówienie: Zgodnie z definicją usunięcie wszystkich elektrod, które miały być usunięte z pozostawieniem małego fragmentu <4cm, który nie wpływa negatywnie na wynik zabiegu nazywamy usunięciem elektrody z sukcesem klinicznym (Lead removal with clinical success)
Omówienie: Odpowiedzi a,b,c,e stanowią nieinfekcyjne wskazania do ekstrakcji elektrod klasy I, odp d klasy IIa (interferencja układu wszczepialnego z porzuconą elektrodą). Należy zwrócić uwagę na niską klasę dowodów powyższych wskazań – wszystkie klasy C
Omówienie: Wszystkie powyższe czynniki zwiększają ryzyko zabiegowe z wyjątkiem odpowiedzi d – elektrody o fiksacji aktywnej niosą niższe ryzyko przy ekstrakcji nawet jeśli nie są izodiametryczne
Pacjentka lat 67, w roku 1985 implantowano stymulator jednojamowy z powodu zespołu chorego węzła zatokowego. Z powodu utraty stymulacji w 2005r doszczepiono kolejną elektrodę do RV. Starą elektrodę porzucono. Z uwagi na objawy zespołu stymulatorowego w 2016r doszczepiono elektrodę przedsionkową i rozbudowano do stymulatora dwujamowego. Od 2 miesięcy pogorszenie samopoczucia, zmniejszenie tolerancji wysiłku fizycznego, utrata stymulacji przedsionkowej
Omówienie: Miejsce wejścia elektrod przedsionkowej i komorowej znajduje się pod obojczykiem, w 1/3 bliższej części, co sugeruje klasyczne wkłucie podobojczykowej. Dodatkowym potwierdzeniem jest uszkodzenie elektrody przedsionkowej w miejscu wkłucia – widoczne jest przejaśnienie w miejscu wprowadzenia elektrody. Doszło do typowego powikłania dla tego dostępu naczyniowego „crush syndrome” czyli zmiażdżenia elektrody między pierwszym żebrem i obojczykiem.
Omówienie: Krzyżowanie obojczyka przez elektrodę nasuwa pierwsze skojarzenie dostępu tętniczego, jednakże elektroda przebiega podobnie jak dwie „nowsze” elektrody po prawej stronie kręgosłupa i wspólnie z nimi co wskazuje na przebieg żylny. Elektroda została wprowadzona przez kąt żylny, następnie pod skórą na obojczyku biegnie do loży stymulatora. W obecnych czasach dostęp ten jest raczej niespotykany. Widoczny jest również konektor porzuconej elektrody w obrębie loży.
Pacjent lat 63, z niewydolnością serca HFrEF o etiologii niedokrwiennej. Implantowano ICD jednojamowy firmy Medtronic Primo VR. W zapisie z telemonitoringu obecne liczne epizody arytmiczne, oto jeden z nich:
Omówienie: stopniowy początek i koniec arytmii oraz maksymalna częstość arytmii poniżej tętna maksymalnego dla wieku pacjenta (220-wiek) są typowe dla tachykardii zatokowej
Omówienie: Morfologia zespołów komorowych była jedynym włączonym dyskryminatorem, niespoełnienie kryterium skutkowało rozpoznaniem arytmii jako VT. Z uwagi na to że czynność serca była jedynie w strefie monitorowania pomimo rozpoznania VT urządzenie nie dostarczyło terapii.
Omówienie: Mamy do czynienia z „clippingiem” czyli „obcinaniem” zespołów komorowych porównywanych do wzorca (Template). W tym przypadku Clipping jest nieduży (zgodność ze wzorcem 64-70%), „ścięty” jest jedynie mały fragment zespołu komorowego. Przy braku modyfikacji tego parametru w ICD przezżylnych i CRT firmy Medtronic wartości poniżej 70% kwalifikują arytmię jako VT. Zmiana skali amplitudy analizowanych QRS lub zmiana sensingu z bipolarnego na tip-coil (modyfikacja ta jest możliwa jedynie w urządzeniach firmy Medtronic) powinny rozwiązać problem.
