Rodzinne występowanie zaburzeń przewodzenia: implikacje kliniczne

doniesienia medialne

Autor: dr Łukasz Januszkiewicz

Kaess i wsp. ocenili rodzinne występowanie zaburzeń przewodzenia i odsetek implantacji układów stymulujących serce wśród uczestników badania Framingham Heart Study i populacji duńskiej. 

W badaniu Framingham Heart Study oceniono za pomocą wieloczynnikowej analizy regresji logistycznej związek między blokiem przedsionkowo-komorowym (odstęp PR ? 200 ms), blokiem odnogi pęczka Hisa (zespół QRS ? 120 ms), implantacją stymulatora serca u rodziców a występowaniem zaburzeń przewodzenia u dzieci. Z kolei w populacji duńskiej powiązano implantacje stymulatorów serca u rodziców z implantacjami stymulatorów serca u dzieci. 

Z badania Framingham Heart Study wybrano 371 chorych z blokiem przedsionkowo-komorowym pierwszego stopnia, blokiem odnogi pęczka Hisa lub po implantacji stymulatora serca i 1471 osób stanowiących grupę kontrolną dopasowanych pod względem płci i wieku. Okazało się, że osoby z co najmniej jednym rodzicem z zaburzeniem przewodzenia miały o 65% wyższe ryzyko rozwoju bloku przedsionkowo-komorowego (OR 1,65; 95% CI  1,32-2,07) i o 62% wyższe ryzyko rozwoju bloku odnogi pęczka Hisa (OR 1,62; 95% CI 1,08-2,42). 

W populacji duńskiej przeanalizowano dane 2 824 199 osób, wśród których implantowano stymulator serca w 5397 przypadkach. Osoby z co najmniej jednym krewnym pierwszego stopnia z wywiadem implantacji stymulatora serca miały w analizie wieloczynnikowej wyższe o 68% ryzyko implantacji stymulatora serca (RR 1,68, 95% CI 1,49-1,89). Zauważono, że jeśli krewny pierwszego stopnia pacjenta miał implantowany stymulator serca ?45 roku życia, to ryzyko implantacji u pacjenta wzrastało 51-krotnie (95% CI 32,7-79,9). 

Zaburzenia przewodzenia mają istotną komponentę dziedziczną. Wywiad bloku przedsionkowo-komorowego lub bloku odnogi pęczka Hisa u rodziców zwiększa o ok. 60% ryzyko rozwoju tych zaburzeń u dzieci; pacjenci z krewnym pierwszego stopnia z implantowanym stymulatorem serca mają o ok. 60% wyższe ryzyko implantacji stymulatora serca. 

Oprac. na podstawie Kaess B.M., Andersson C., Duncan M.S. i wsp.: Familial Clustering of Cardiac Conduction Defects and Pacemaker Insertion. Circ Arrhythm Electrophysiol 2019; 12:e007150. 

Total
0
Shares
Powiązane Artykuły