Dlaczego warto przeczytać: Przypadkowo stwierdzony LBBB jest częstym powodem konsultacji kardiologicznych ? prezentowana publikacja pokazuje, jak skutecznie stratyfikować rokowanie osób z tym zaburzeniem przewodzenia. Badacze z Birmingham ocenili wartość diagnostyczną MRI u osób z LBBB. Zidentyfikowano pacjentów z przypadkowo stwierdzonym LBBB i wykonanym z tego powodu MRI. Włączono pacjentów bez objawów choroby i wywiadu chorób serca. Porównano ich ze zdrowymi ochotnikami, z prawidłowym EKG, którym wykonano MRI. Spośród 193 włączonych pacjentów (średnia wieku 62,7 lat), u 110 (59,6%) stwierdzono nieprawidłowy wynik MRI, a u 83 (43,0%) ? prawidłowy. W trakcie obserwacji trwającej średnio 3,75 roku w grupie z nieprawidłowym wynikiem MRI obserwowano wyższą śmiertelność (HR 6,49; 95% I 1,91-22,0) i wyższą śmiertelność/częstsze incydenty sercowo-naczyniowe (HR 9,15; 95% CI 2,56-32,6) niż w grupie kontrolnej (n = 107). Z kolei w grupie z LBBB i prawidłowym wynikiem MRI stwierdzono porównywalną śmiertelność jak w grupie kontrolnej, ale częstsze występowanie zgonu/incydentów sercowo-naczyniowych (HR 4,24; 95% CI 1,17-15,4, p = 0,028). W grupie z LBBB predyktorami zgonu były: włóknienie miokardium (HR 5,15; 95% CI 1,53-17,4) i frakcja wyrzutowa lewej komory poniżej 50% (HR 3,88; 95% CI 1,67-9,06). Najwyższe ryzyko zgonu występowało u pacjentów z obniżoną frakcją wyrzutową i włóknieniem mięśnia sercowego (HR 9,87; 95% CI 2,99-32,6).
https://academic.oup.com/europace/article/22/6/956/5819678?searchresult=1
