Autor: Łukasz Januszkiewicz
Zou i współpracownicy z 19 chińskimi ośrodkami przeprowadzili prospektywne badanie z randomizacją poświęcone roli tomografii emisyjnej pojedynczych fotonów (SPECT) podczas implantacji układów do resynchronizacji. Implantacja elektrody lewokomorowej w miejscu o najpóźniejszej aktywacji lewej komory i z dala od obszaru martwicy wiąże się z lepszą odpowiedzią na CRT. Autorzy badania wykorzystali SPECT do lokalizacji blizny i miejsca o najpóźniejszej aktywacji lewej komory.
Wszystkim pacjentom wykonywano echo serca i SPECT, które miało służyć identyfikacji optymalnego położenia elektrody lewokomorowej. Pacjentów kierowanych do implantacji CRT randomizowano do dwóch grup: w jednej implantowano elektrodę lewokomorową znając wynik badania SPECT wykonanego przed zabiegiem, w drugiej elektrodę implantowano zgodnie z lokalną praktyką.
Po pół roku od zabiegu wykonano pacjentom echo serca w celu oceny odpowiedzi na CRT. Pierwszorzędowym punktem końcowym była redukcja objętości końcowoskurczowej lewej komory, LVESV. Oceniono także redukcję objętości końcoworozkurczowej lewej komory a także odsetek odpowiedzi na CRT definiowany jako wzrost frakcji wyrzutowej lewej komory o 10% lub więcej.
Do badania włączono 177 pacjentów: 90 znalazło się w grupie SPECT, a 87 w grupie kontrolnej. Okazało się, że zmniejszenie LVESV było istotnie wyższe w grupie SPECT niż w grupie kontrolnej (odpowiednio: 48.18?61.59ml vs. 28.92?54.58ml, p = 0.0297). Obserwowano również trend w kierunku wyższej skuteczności CRT w grupie SPECT niż w grupie kontrolnej. W grupie SPECT częściej niż w grupie kontrolnej implantowano elektrodę na bardziej przednie obszary lewej komory.
Podsumowując, zastosowanie SPECT w lokalizacji blizny i obszarów dyssynchronii istotnie poprawia skuteczność CRT w porównaniu ze standardowym postępowaniem.
http://www.abstractsonline.com/pp8/#!/4227/presentation/12993
