U pacjentów ze świeżo implantowanym ICD lub po wyładowaniu urządzenia, często zaleca się czasowe ograniczenie prowadzenia samochodów z uwagi na podwyższone ryzyko arytmii komorowych i terapii wysokoenergetycznych. Duńscy badacze zwrócili jednak uwagę, że w literaturze jest mało danych dotyczących występowania wypadków samochodowych u pacjentów z ICD.
Bjerre J i wsp. ocenili ryzyko wypadków samochodowych w całej duńskiej populacji osób z ICD i dopasowanej grupie kontrolnej bez urządzenia. Wyniki pracy przedstawiono w czasie tegorocznego Kongresu ESC.
Z narodowych, duńskich rejestrów wybrano dane pacjentów ?18 roku życia, którym implantowano pierwszy ICD w latach 2008-2012. Do tej kohorty dopasowano pod względem płci i wieku dwukrotnie liczniejszą grupę kontrolną. W latach 2008-2012 zalecano tygodniowe ograniczenie prowadzenia samochodu u osób po implantacji ICD w prewencji pierwotnej i 6 miesięcy po implantacji w prewencji wtórnej. Pierwszorzędowym punktem końcowym był wypadek samochodowy w latach 2008-2012, który zidentyfikowano na podstawie narodowych rejestrów.
W prezentowanym okresie implantowano po raz pierwszy 4874 pacjentom ICD. Do tej grupy dobrano 9748 osób stanowiących grupę kontrolną (średni wiek 65,5?12,2 roku, 80% mężczyzn, 2568 [52,7%] implantacji w prewencji pierwotnej). W trakcie obserwacji trwającej średnio 2,4?1,3 roku 118 pacjentów z ICD (2,4%) i 177 osób z grupy kontrolnej (1,8%) uległo wypadkowi samochodowemu (odpowiednio 261 i 436 wypadków). Podobny odsetek pacjentów z ICD implantowanym w prewencji pierwotnej lub wtórnej ulegał wypadkowi (odpowiednio 47% i 53%, p=0,192). Połowa wypadków w grupie z ICD wystąpiła w ciągu pierwszego roku po implantacji. Żaden wypadek w grupie ICD nie był śmiertelny.
Łączny odsetek wypadków wyniósł 0,3% po 3 miesiącach, <1% po pół roku i <5% po 4 latach w grupie chorych z ICD. W porównaniu z grupą kontrolną, pacjenci z ICD mieli wyższe ryzyko wypadku samochodowego (HR 1,42, 95% CI 1,12-1,79, p=0,004). W analizie podgrup okazało się, że ryzyko wypadku było wyższe w grupie osób z ICD wszczepionym w prewencji wtórnej (HR 1,5, 95% CI 1,2-2,1, p=0,004), ale nie wśród pacjentów z ICD implantowanym w prewencji pierwotnej (HR 1,3, 95% CI 1,0-1,8, p=0,091) w porównaniu z grupą kontrolną.
Podsumowując, pacjenci z ICD są narażeni na wyższe ryzyko udziału w wypadku samochodowym niż osoby z dopasowanej populacji ogólnej. Ryzyko to jest istotnie wyższe w grupie z ICD wszczepionym w prewencji wtórnej.
Bjerre J., i wsp. Risk of motor vehicle accidents in patients with an implantable cardioverter defibrillator ? A Danish nationwide study. European Heart Journal 2016; 37 (Abstract Supplement), 788-9 Abstract 3824.