Skala PADIT może pomóc wyselekcjonować pacjentów z dużym ryzykiem rozwoju zakażenia układu wszczepialnego

Opracowano na podstawie: Birnie et al.: Risk Factors for Infections Involving Cardiac Implantable Electronic Devices. J Am Coll Cardiol 2019, 74(23) DOI: 10.1016/j.jacc.2019.09.060.

Zakażenia wszczepialnych układów stymulujących serce to problem kosztowny, obciążający dla pacjenta (wiąże się bowiem najczęściej z koniecznością usunięcia układu i przedłużoną hospitalizacją) i zwiększający ryzyko jego zgonu. Badacze z badania Prevention of Arrhythmia Device Infection Trial (PADIT) postanowili wyznaczyć czynniki ryzyka zwiększające prawdopodobieństwo hospitalizacji z powodu zakażenia układów wszczepialnych oraz stworzyć skalę pozwalającą stratyfikować to ryzyko. 

Badanie PADIT to grupowo randomizowane, wieloośrodkowe, naprzemienne badanie kliniczne, w którym udział brały ośrodki z Kanady i Holandii. W czasie trwania czterech sześciomiesięcznych okresów 28 ośrodków stosowało albo konwencjonalną (cefazolina podana bezpośrednio przed zabiegiem) albo intensywną profilaktykę przeciwinfekcyjną (cefazolina z wankomycyną przed zabiegiem, śródzabiegowe płukanie loży urządzenia roztworem bacytracyny oraz doustna cefaleksyna w drugiej dobie po zabiegu). Twardym punktem końcowym była hospitalizacja z powodu zakażenia układu w ciągu roku obserwacji po zabiegu wszczepienia, wymiany lub upgrade?u układu. Spośród 19 603 pacjentów włączonych do badania u 177 (0,9%) konieczna była hospitalizacja z powodu zakażenia układu. 

Na podstawie zebranych wyników badacze określili pięć czynników zebranych w skalę PADIT, umożliwiającą stratyfikację ryzyka rozwoju zakażenia. W skali tej ocenia się następujące parametry:

  1. Previous procedures ? liczba poprzednich zabiegów.
  2. Age ? wiek pacjenta. 
  3. Depressed renal function ? obniżona funkcja nerek, określona jako obniżenie eGFR < 30 ml/min.
  4. Immunocompromised ? obniżenie odporności w postaci immunosupresji, chemio- lub radioterapii, długoterminowej lub niedawnej wysoko dawkowej sterydoterapii lub zachorowanie powodujące spadek odporności (np. białaczki, chłoniaki, zakażenie HIV).
  5. Procedure type ? rodzaj zabiegu (wszczepienie/wymiana stymulatora, ICD, CRT lub rewizja/upgrade).

Skalę PADIT można zawrzeć w następującej tabeli:

PM ? wszczepienie lub wymiana stymulatora, ICD ? wszczepienie lub wymiana ICD, CRT ? wszczepienie lub wymiana stymulatora lub kardiowertera CRT, Rev/Up ? rewizja lub upgrade układu.

Zakres skali wynosi od 0 do 14 punktów. Autorzy określili trzy poziomy ryzyka rozwoju infekcji układu:

  1. Ryzyko niskie ? 0-4 punkty ? ryzyko rozwoju infekcji < 1%.
  2. Ryzyko pośrednie ? 4-6 punktów ? ryzyko rozwoju infekcji 1-3%.
  3. Ryzyko wysokie ? ? 7 punktów ? ryzyko infekcji > 3%.

Ze względu na wnioski wyciągnięte na podstawie pierwotnej tezy badania (intensywna antybiotykoterapia zmniejsza ryzyko hospitalizacji z powodu zakażenia układu wszczepialnego, potwierdzono spadek liczby hospitalizacji o 23% w tej grupie w stosunku do konwencjonalnej antybiotykoterapii, różnica jednak była nieistotna statystycznie ze względu na małą liczbę zakażeń ogólnie) badacze sugerują rozważenie intensywnej antybiotykoterapii w przypadku pacjentów z grupy wysokiego ryzyka. 

Podsumowując, skala PADIT może być przystępnym i prostym narzędziem służącym do stratyfikacji ryzyka rozwoju infekcji wszczepialnych układów stymulujących serce oraz służyć jako pomoc w rozważeniu stopnia intensywności antybiotykoterapii jakiej poddany ma być pacjent zakwalifikowany do wszczepienia, wymiany lub upgrade?u układu.  

[button type=”bd_button btn_large” url=”https://akademiaelektroterapii.pl/wp-content/uploads/2020/02/PADIT_Damian-Małecki-.pdf” target=”on” button_color_fon=”#3fc2da” button_text_color=”#FFFFFF” ]POBIERZ PREZENTACJĘ[/button]
Total
0
Shares
Powiązane Artykuły