Nawet u 13% pacjentów z objawowym, utrwalonym migotaniem przedsionków ze źle kontrolowaną farmakologicznie czynnością komór obserwuje się spontaniczny powrót rytmu zatokowego po zastosowaniu stymulacji fizjologicznej i ablacji łącza. Do prospektywnego badania obserwacyjnego włączono 107 kolejnych pacjentów z utrwalonym migotaniem przedsionków (trwającym > pół roku) ze źle kontrolowaną farmakologicznie czynnością komór, u których wszczepiono układ do fizjologicznej stymulacji (stymulacja pęczka Hisa lub stymulacja lewej odnogi) i wykonano ablację łącza. Średni wiek badanej grupy wyniósł prawie 80 lat, ok. 1/3 stanowili mężczyźni, a prawie ¾ uczestników było co najmniej w III klasie wg NYHA. Ponad połowa chorych miała frakcję wyrzutową lewej komory <40%. Łącznie u 40 osób zastosowano stymulację pęczka Hisa, a u 67 – stymulację obszaru lewej odnogi. W trakcie rocznej obserwacji u 14 chorych (13,1%) doszło do spontanicznego powrotu rytmu zatokowego, średnio po 3 miesiącach od zabiegu. W analizie wieloczynnikowej niezależnymi predyktorami spontanicznego powrotu rytmu zatokowego były: migotanie przedsionków trwające < roku (HR 7,7, p=0,04) i indeksowana objętość lewego przedsionka <49 ml/m2 (HR 14,8, p=0,008). W populacji, która miała oba predyktory aż 41,4% chorych doznało spontanicznego powrotu rytmu zatokowego.
