Podczas tegorocznego Kongresu Cardiostim w Nicei odbyły się dwie sesje Late breaking trials poświęcone m.in. zagadnieniom elektroterapii.
Badanie WEARIT-II
Dr Valentina Kutyifa zaprezentowała wyniki prospektywnego rejestru WEARIT-II obejmującego przeszło 2000 pacjentów stosujących kamizelkę defibrylującą LifeVest.
W tym rejestrze rozpoczętym w 2011 roku obserwowano średnio 22 epizody migotania komór/częstoskurczu komorowego na 100 pacjento-lat. Obliczono, że co czternasty pacjent biorący udział w badaniu doświadczył arytmii wymagającej interwencji podczas noszenia kamizelki.
W badanej grupie 40,3% pacjentów miało kardiomiopatię niedokrwienną, 46,4% – nieniedokrwienną, a 13,4% – wady wrodzone związane z wysokim ryzykiem nagłego zgonu sercowego. W rocznej obserwacji śmiertelność całkowita w obserwowanej populacji wyniosła 4%. Trzech pacjentów zmarło podczas użytkowania kamizelki defibrylującej. Trzydzieści dwa procent zgonów było związane z chorobami sercowymi, 17% pacjentów zmarło na skutek chorób niesercowych a 47% z nieznanych przyczyn.
Podkreślono, że przeżywalność osób z kardiomiopatią niedokrwienną lub kardiomiopatią nieniedokrwienną była porównywalna bez względu na to czy mieli implantowane ICD czy nie. Z kolei pacjenci z wadami wrodzonymi mieli wyższą śmiertelność w grupie bez ICD. Dr Kutyifa podkreśliła, że najczęstszą przyczyną nieimplantowania ICD po trzech miesiącach noszenia kamizelki defibrylującej była poprawa frakcji wyrzutowej, a w przypadku wykrycia przez kamizelkę arytmii komorowych ? ułatwiało to decyzję o implantacji ICD.
Badanie LEADLESS: usuwanie stymulatora Nanostim bezpieczne
Wyniki badania LEADLESS wskazują, że usunięcie bezelektrodowego stymulatora Nanostim jest bezpieczna aż do 3,2 roku po implantacji urządzenia. Skuteczność tego zabiegu oscyluje wokół 93,3%. Procedurę przeprowadzono u 15 pacjentów średnio po 256 dniach od implantacji (zakres 1-1188 dni) w 12 ośrodkach przez 12 różnych operatorów.
Dr Knops, prezentujący wyniki analizy, podkreślił, że usunięcie urządzenia wydaje się być prostsze od implantacji. Czas takiego zabiegu wahał się od 10 do 15 minut. Stymulator Nanostim został zaprojektowany z myślą o potencjalnym usunięciu. W urządzeniach usuniętych po roku od implantacji w miejscu fiksacji obserwowano tkankę włóknikową
Czterem pacjentom stymulator Nanostim usunięto w okresie <6 tygodni od implantacji,
A 11 ?6 tygodni. W pierwszej grupie podczas implantacji stwierdzano wyższy próg stymulacji (3,5V vs 1,5V), co już mogło pierwotnie wskazywać na nieprawidłowości fiksacji układu. U 8 pacjentów stymulator usunięto z powodu wzrostu progu stymulacji (w tym 4 przypadki usunięcia <6 tygodni), u 5 pacjentów obserwowano spadek funkcji lewej komory, u 1 pacjenta zmieniły się wskazania do zabiegu, a ostatni chory nie wymagał już stymulacji.
Micra TPS
Dr Duray przedstawił wyniki nowej analizy powikłań u pacjentów z implantowanym stymulatorem bezlektrodowym Micra. Poważne powikłania wystąpiły u 3,7% pacjentów (27 z 726). Zwrócono uwagę, że u żadnego z pacjentów nie wystąpiła dyslokacja układu w obserwacji trwającej średnio 7,7 miesiąca. Zdaniem autorów to najdłuższa obserwacja powikłań pacjentów z bezelektrodowym stymulatorem serca.
W tym okresie wartości progów stymulacji były stabilne i pozwalały na oszacowanie ponad 12-letniej pracy urządzenia. W porównaniu z konwencjonalnymi stymulatorami serca implantacja bezlektrodowego stymulatora wiązała się z niższym ryzykiem poważnych powikłań (HR 0,48, 95% CI 0,32-0,72, p<0,001) także w analizowanych podgrupach (płeć, wiek, choroby współistniejące).
Dodatkowo przypomniano, że stymulator Micra jest pierwszym i jedynym stymulatorem bezlektrodowym, w obecności którego można wykonywać badanie rezonansu magnetycznego całego ciała 1,5 lub 3T.
SonR
Optymalizacja działania układu CRT jest obecnie jednym z bardziej rozwijających się kierunków w resynchronizacji. Jedną z metod optymalizacji pracy układu jest implantacja systemu SonR, który automatycznie optymalizuje czasy AV i VV w spoczynku jak i przy wysiłku. Wbudowany mikroakcelerometr na końcu elektrody przedsionkowej jest w stanie zmierzyć pośrednio kurczliwość lewej komory.
W wieloośrodkowym, prospektywnym, podwójnie zaślepionym badaniu RESPOND CRT oceniono przydatność tego systemu. Pacjentów randomizowano w stosunku 2:1 do automatycznej optymalizacji czasu AV, VV za pomocą systemu lub do grupy kontrolnej optymalizowanej przy pomocy badania echokardiograficznego.
Włączono 688 chorych do grupy automatycznej optymalizacji i 344 do grupy kontrolnej. W grupie automatycznej optymalizacji 75% pacjentów odpowiedziało na tę terapię (redukcja non-responderów o 16% w porównaniu do grupy kontrolnej) a w grupie kontrolnej ? 70,4% (p<0,0001 dla kryterium non-inferiority). Udowodniono, że optymalizacja za pomocą SonR nie jest równie skuteczna jak optymalizacja czasów AV i VV przy pomocy echo.
Autor: Łukasz Januszkiewicz
