W sesji Late-Breaking Clinical Trials na Kongresie HRS 2018 przedstawiono wyniki badania z randomizacją porównującego implantację stymulatora serca i pętlowego rejestratora arytmii u osób z wywiadem omdleń. Omdlenia w grupie osób z blokiem dwuwiązkowym mogą być skutkiem napadowego bloku całkowitego lub innych chorób.
Do tego wieloośrodkowego badania z randomizacją włączono 115 pacjentów powyżej 50 roku życia z blokiem dwuwiązkowym, zachowaną funkcją skurczową lewej komory i co najmniej 1 epizodem omdlenia w ciągu roku przed zabiegiem. Pierwszorzędowym punktem końcowym było wystąpienie zgonu, omdlenia, objawowej bradykardii, bezobjawowej bradykardii i powikłań związanych z urządzeniem. Pacjentów randomizowano do implantacji stymulatora serca (56 osób) i rejestratora arytmii (59).
Obie grupy były porównywalne pod względem wieku, płci, częstości omdleń, czasu trwania omdleń, braku objawów prodromalnych, wyjściowego ciśnienia tętniczego. U 40 osób rozpoznano blok lewej odnogi pęczka Hisa, a 75 blok prawej odnogi pęczka Hisa i blok wiązki lewej odnogi. Podczas obserwacji trwającej 30 miesięcy 21 pacjentów zakończyło udział w badaniu (zgon u 8 osób, wycofanie zgody po 2 latach ? 6 chorych, rozpoznanie nowotworu ? 4, demencja ? 3). W grupie osób ze stymulatorem serca pierwszorzędowy punkt końcowy występował rzadziej niż w grupie z rejestratorem arytmii (37% vs. 78%, p<0,001). Odsetek osób z omdleniami był zbliżony w obu grupach (27% vs. 31%, p=0,50). Ostatecznie u 33 z 59 osób z rejestratorem arytmii implantowano stymulator serca, głównie z powodu objawowej bradykardii.
Podsumowując, u starszych osób z blokiem dwuwiązkowym i wywiadem omdleń preferowaną strategią postępowania jest implantacja stymulatora serca.
Oprac na podstawie Sheldon RS i wsp. A randomized pragmatic trial of strategies of permanent pacemaker versus implantable cardiac monitor in older patients with syncope and bifascicular block. B-LBCT01-04 Heart Rhythm 2018; Suppl 5
