Pacjent lat 69 z objawowym epizodycznym blokiem przedsionkowo komorowym II/III stopnia został przyjęty w trybie pilnym w celu wdrożenia stałej stymulacji serca. Dodatkowo przed kilku laty przebył wymianę zastawki mitralnej na sztuczną. Był przewlekle leczony z powodu nadciśnienia tętniczego i cukrzycy.
Przed zabiegiem w badaniu echokardiograficznym stwierdzono zachowaną frakcję wyrzutową lewej komory = 60%. W zapisie EKG był rytm zatokowy z blokiem przedsionkowo komorowym I stopnia z odstępem PQ około 300ms. (Figure 1).
Wobec powyższego, pacjenta zakwalifikowano do implantacji stymulatora typu DDD. Ze względu na spodziewany wysoki odsetek stymulacji komorowej zdecydowano o wdrożeniu stymulacji pęczka Hisa.
Zabieg przeprowadzano w warunkach sali operacyjnej, w znieczuleniu miejscowym, z użyciem fluoroskopii.
Z dostępu poprzez nacięcie lewej żyły odpromieniowej, przy użyciu zestawu do implantacji Biotronik Selectra 3D-55-39 przeprowadzano implantację aktywnej elektrody Biotronik Solia S53, w okolicę pęczka Hisa. Pęczek Hisa zlokalizowano przy użyciu pomiarów elektrofizjologicznych (Figure 2)
oraz kontroli położenia elektrody we fluoroskopii. Uzyskano nieselektywną stymulację pęczka Hisa. Sensing wyniósł 2,1mV. Próg stymulacji 0,8V/0,5ms oraz 0,6V/1ms. Następnie, także drogą wenesekcji, implantowano elektrodę przedsionkową typu Biotronik Solia S53 do uszka prawego przedsionka. Czas zabiegu wyniósł 60 minut, w tym 6 minut 9 sekund fluoroskopii.
Zabieg i okres pozabiegowy przebiegł bez powikłań.
Prawidłowe położenie elektrod potwierdzono w kontrolnym badaniu RTG klatki piersiowej (Figure 3).
W kontrolnym EKG potwierdzono skuteczną stymulację dwujamową z obecnością nieselektywnej stymulacji pęczka Hisa z czasem trwania QRS około 100ms (Figure 4).
Zestaw do wdrażania stymulacji pęczka Hisa firmy Biotronik okazał się w tym przypadku skutecznym narządzeniem do wdrażania stymulacji pęczka Hisa.
