Statyny mogą zmniejszać ryzyko powikłań zakrzepowo-zatorowych, udaru krwotocznego i przejściowego ataku niedokrwiennego u pacjentów z migotaniem przedsionków. Zidentyfikowano ponad 51 tys. pacjentów z nowo rozpoznanym migotaniem przedsionków w Hong Kongu w latach 2010-2018 (średni wiek 75 lat, ponad połowa mężczyzn). Okres obserwacji wyniósł średnio 5 lat, a pacjentów podzielono w zależności od przyjmowania statyn (przepisanie statyny na co najmniej 90 dni w ciągu roku po rozpoznaniu arytmii) lub nie. Osoby przyjmujące statyny miały niższe ryzyko wystąpienia:
- udaru niedokrwiennego/zatorowości obwodowej (HR 0,83, 95% CI 0,78-0,89),
- udaru krwotocznego (HR 0,93, 95% CI 0,89-0,98),
- przejściowego ataku niedokrwiennego (HR 0,85, 95% CI 0,80-0,90)
w porównaniu do pacjentów nieleczonych statynami.
Korzyści z przyjmowania statyn zależały od czasu ich przyjmowania – największe były u osób stosujących je ≥6 lat w porównaniu z przyjmującymi je 3 miesiące – 2 lata:
- ryzyko udaru niedokrwiennego/zatorowości obwodowej (HR 0,57, 95% CI 0,54-0,61),
- ryzyko udaru krwotocznego (HR 0,56, 95% CI 0,53-0,60),
- ryzyko przejściowego ataku niedokrwiennego (HR 0,58, 95% CI 0,52-0,64).
