Implantowane rejestratory arytmii pozwalają na częstsze wykrycie migotania przedsionków niż standardowa obserwacja u pacjentów z udarem mózgu spowodowanym chorobą małych lub dużych naczyń (12,1% vs. 1,8%; HR 7,4; 95% CI 2,6-21,3; p < 0,001). Badanie STROKE-AF przeprowadzono w 33 ośrodkach w USA w latach 2016-2019. Włączono 496 pacjentów z udarem mózgu spowodowanym chorobą małych lub dużych naczyń w wieku powyżej 60 lat lub 50-59 lat z dodatkowym co najmniej jednym czynnikiem ryzyka udaru. Chorych randomizowano w stosunku 1:1 do implantacji rejestratora arytmii w ciągu 10 dni od udaru (n = 242) lub grupy kontrolnej (n = 250), w której stosowano klasyczne monitorowanie czynności serca w postaci 12-odprowadzeniowego EKG, monitorowania metodą Holtera, telemetrii. Średni wiek populacji wyniósł 67,1?9,4 lata, 37,6% stanowiły kobiety, a 84,8% osób ukończyło roczny okres obserwacji. Mediana punktacji w skali CHA2DS2-VASc wyniosła 5 punktów. Migotanie przedsionków rozpoznano u 27 osób (12,1%) z grupy rejestratora i czterech (1,8%) z grupy kontrolnej. W grupie rejestratora stwierdzono czterech powikłania związane z urządzeniem (jedna infekcja, krwawienia z loży i jeden ból w miejscu urządzenia). Zdaniem autorów przyszłe badania powinny ocenić, jaką wartość kliniczną może mieć częstsze wykrywanie migotania przedsionków w tej populacji.
https://jamanetwork.com/journals/jama/article-abstract/2780490
