Stymulacja lewej odnogi w grupie ze wskazaniem do CRT

Elektroda implantowana w obszar lewej odnogi pęczka Hisa zapewnia skuteczne wyczuwanie arytmii komorowej zapewnia efektywną resynchronizację u osób z niską frakcją i LBBB. Autorzy badania CROSS-LEFT włączyli 10 kolejnych pacjentów z klasycznym wskazaniem do implantacji CRT-D. Wszczepiono im elektrodę defibrylującą DF-1 do wierzchołka prawej komory (podłączoną do portu RV DF-1), elektrodę stymulującą obszar lewej odnogi pęczka Hisa (podłączoną do portu RV IS-1) i elektrodę przedsionkową (podłączoną do portu RA). W czasie zabiegu dwukrotnie indukowano migotanie komór w celu oceny jego detekcji – raz po podłączeniu klasycznym elektrody defibrylującej (IS-1 w porcie RV), drugi raz po podłączeniu elektrody stymulującej lewą odnogą do portu IS-1 i zakapturkowaniu pinu IS-1 elektrody defibrylującej. Pin IS-1 został ostatecznie zakapturkowany, a odstęp AV programowano tak, by uzyskać pobudzenia zsumowane. Nie obserwowano różnic w czasie detekcji indukowanego migotania komór ani w zakresie amplitudy załamka R. Stwierdzono:

• redukcję szerokości zespołu QRS podczas stymulacji lewej od- nogi (ze 164 do 126 ms, p = 0,002),

• wzrost amplitudy wyczutego QRS 9,7 mV na zabiegu do 18,8 mV po pół roku (p = 0,01),

• poprawę EF z 29% przed zabiegiem do 44% w obserwacji pół- rocznej (p = 0,002).

Created with BioRender, licensed version purchased by Sylwester Rogula
Total
0
Shares
Powiązane Artykuły