Stymulacja przedsionkowa istotnie wydłuża czas trwania załamka P i może zwiększać ryzyko rozwoju szybkich rytmów przedsionkowych (ang. atrial high rate episodes, AHRE). Badacze z Madrytu ocenili 220 pacjentów z CIED implantowanym min. pół roku wcześniej (średni okres obserwacji blisko 60 miesięcy), którym zmierzono czas załamka P pochodzenia zatokowego i wystymulowanego. AHRE rozpoznawano w przypadku przekroczenia częstości rytmu przedsionków ? 225/min powyżej 5 minut (wykluczono pierwsze 3 miesiące obserwacji po implantacji). Blisko u połowy uczestników wystąpiły AHRE. Średni czas trwania wystymulowanego załamka P wyniósł 152?27 ms, a zatokowego załamka P ? 115?18 ms (p < 0,001). U osób z rozpoznanym AHRE załamki P były dłuższe (zatokowy 119?20 vs 112?16 ms, p = 0,006; wystymulowany 161?29 vs. 148?23 ms, p < 0,001). W analizie wieloczynnikowej wystymulowany załamek P ? 160 ms (OR 1,84; p = 0,038), punktacja w skali CHA2DS2-VASc ? 4 (OR 2,01; p = 0,016), wymiar lewego przedsionka ? 55 mm (OR 2,69; p = 0,001) były niezależnymi predyktorami wystąpienia AHRE.
https://digital-congress.escardio.org/EHRA-Congress/sessions/3930-moderated-eposters-news-on-pacing
