Implantacja CRT u chorych z rytmem zatokowym jest od lat uznaną metodą terapii to u chorych z niewydolnością serca, obniżoną frakcją wyrzutową lewej komory i napadowym migotaniem i/lub trzepotaniem przedsionków (Af/Afl) brak jest dużych randomizowanych badań oceniających ten problem kliniczny. Pacjenci z kryteriami włączenia jak w badaniu COMPANION (klasa czynnościowa NYHA III lub IV, EF < 35%, z rytmem zatokowym i bez wywiadu arytmii przed implantacja byli porównani do chorych
z wywiadem Af/Afl. Pts bez wywiadu Af/Afl przez implantacją (n = 887), w porównaniu do chorych leczonym tylko farmakologicznie mieli statystycznie niższą:
śmiertelność lub częstość hospitalizacji [HR] 0.73 [95% Confidence Interval (CI): 0.60 to 0.89]; P = .002), śmiertelność lub częstość hospitalizacji z powodu niewydolności krążenia [HR] 0.53 [95% CI: 0.41 to 0.68]; P < .001).Natomiast pts z wywiadem Af/Af przez implantacją (n = 293), w porównaniu do chorych leczonych tylko farmakologicznie NIE odnotowali takiej korzyści klinicznej po zabiegu implantacji w redukcji: śmiertelności lub częstości hospitalizacji [HR] 1.16 [95% CI: 0.83 to 1.63]; P = .38, śmiertelności lub częstości hospitalizacji z powodu niewydolności krążenia [HR] 0.97 [95% CI: 0.64 to 1.46]; P = .88. U chorych z istotną niewydolnością serca i obniżoną frakcją wyrzutowej lewej komory oraz z wywiadem migotania i/lub trzepotania przedsionków nie zanotowano istotnych różnic w korzyściach w istotnych klinicznie punktach końcowych po zabiegu CRT.
[wonderplugin_slider id=”5″]Autor: Michał Chudzik
Źródło/a:
http://www.heartrhythmjournal.com/article/S1547-5271(17)30346-6/fulltext
