Wieloośrodkowe badanie z randomizacją pokazuje przewagę ablacji nad leczeniem antyarytmicznym pacjentów z ICD po adekwatnym wyładowaniu. Łącznie 144 pacjentów o średniej wieku 70 lat (96% mężczyzn) zrandomizowano w stosunku 1:1 do ablacji częstoskurczu komorowego (n=71) lub leczenia antyarytmicznego za pomocą amiodaronu z beta-adrenolitykiem, samego amiodaronu lub sotalolu z lub bez beta-adrenolityku (n=73). Po 2 latach pierwszorzędowy punkt końcowy (zgon z przyczyn sercowo-naczyniowych, adekwatne wyładowanie ICD, nieplanowana hospitalizacja z powodu niewydolności serca lub poważne powikłanie związane z leczeniem) wystąpił u 28,2% osób z grupy ablacji i 46,6% z grupy leczenia antyarytmicznego (HR 0,52, 95% CI 0,3-0,9, p=0,021). Obserwowana różnica wynikała głównie z odmiennej liczny poważnych powikłań związanych z leczeniem (9,9% vs. 28,8%, HR 0,3, 95% CI 0,13-0,71, p=0,006). Nie stwierdzono istotnych statystycznie różnic w hospitalizacjach z powodu niewydolności serca i śmiertelności między grupami.
SURVIVE-VT: ablacja vs leczenie antyarytmiczne pacjentów z ICD
