Undersensing (niedoczułość) to sytuacja, gdy urządzenie nie odczytuje wszystkich istotnych sygnałów pochodzących z danej jamy serca. Możemy więc mówić o undersensingu zarówno przedsionkowym, jak i komorowym. Zjawisko rozpoznajemy w IEGM porównując zapis z wewnątrz jamy lub z odległego pola (kanał far-field, dostępny w ICD, ewentualnie zewnętrzne EKG) z markerami, pokazującymi, które sygnały są odczytywane przez urządzenie. Wraz z oversensingiem, undersensing należy do tzw. zaburzeń sterowania.
Rycina 1: Zapis IEGM uzyskany w trakcie kontroli stymulatora DDD (Assurity), wykonywanej w drugiej dobie po implantacji układu z powodu napadowego bloku całkowitego. Na górnej części zapisu w odprowadzeniu II powierzchniowego EKG widoczne są załamki P rytmu zatokowego (strzałka pokazuje przykład), prawidłowo odczytywane przez urządzenie (na kanale markerów miarowe AS, przykład w kółku). Stymulacja komorowa wyzwalana sygnałami z przedsionka potwierdza prawidłowy ich odczyt. Na dolnej części zapisu w EKG powierzchniowym załamki P nadal są obecne (czerwona strzałka), natomiast z kanału markerów znikły symbole AS – urządzenie przestało odczytywać w przedsionku sygnały rytmu zatokowego; wystąpił undersensing przedsionkowy. W tym wypadu przyczyną była dyslokacja końcówki elektrody przedsionkowej i jej balotowanie.
Rycina 2: Zapis z CRT-D (Quadra Assura MP), uzyskany z pamięci urządzenia w czasie rutynowej kontroli układu. Pacjent z napadowymi tachyarytmiami nadkomorowymi (AT/AF/AFL). IEGM z przedsionka pokazuje arytmię o zmiennej amplitudzie i zmiennym cyklu – migotanie przedsionków. Większość sygnałów odczytywana jest prawidłowo (symbole AS na kanale markerów), część w okresie refrakcji (symbole AR), część występuje jednoczasowo ze stymulacją komorową, a więc brak markerów wynika z zaślepienia elektrody przedsionkowej (czarne strzałki). Natomiast sygnał wskazany czerwoną strzałką został wyraźnie pominięty (brak markera) – możemy powiedzieć, że w tym miejscu wystąpił undersensing przedsionkowy, zapewne w wyniku niskiej amplitudy sygnału.
Rycina 3: Zapis z ICDVR (Fortify Assura VR). Epizod migotania komór zarejestrowany w pamięci ICD. Prawidłowość rozpoznania arytmii nie budzi wątpliwości (obraz na kanale dyskryminatorów, długości cykli < 200 ms). Większość sygnałów fali migotania jest odczytywana prawidłowo (prawidłowy sensing). W końcowej części zapisu (szare pole w ramce) pojawia się jednak undersensing komorowy. Na zbliżeniu widać, że policzony cykl 402 ms zawiera w rzeczywistości dwa pominięte pobudzenia (czerwone strzałki).
