Odsetek stymulacji prawej komory ≥ 30% po roku od implantacji stymulatora serca z powodu TAVI wiąże się z gorszym rokowaniem. Badacze z Cleveland ocenili 110 pacjentów, którzy w latach 2011-2019 mieli wykonane TAVI powikłane koniecznością implantacji układu stymulującego serce. Wykazano, że odsetek stymulacji prawej komory ≥ 30% po roku od implantacji ma związek z:
- wyższym prawdopodobieństwem hospitalizacji z powodu niewydolności serca (aHR 6,333; 95% CI 1,417-28,311; p = 0,016),
- wystąpieniem zgonu/hospitalizacji z powodu niewydolności serca (aHR 2,453; 95% CI 1,040-5,786; p = 0,04),
- wyższym ładunkiem migotania przedsionków (24,1±40,6% vs. 1,2+5,3%; p = 0,013),
- spadkiem frakcji wyrzutowej (-5,0±9,8% vs. +1,1+7,9%; p = 0,005).
Predyktorami odsetka stymulacji prawej komory ≥ 30% po roku były:
- odsetek stymulacji prawej komory ≥ 40% po miesiącu (aHR 57,808; 95% CI 12,489-267-584; p < 0,001),
- głęboka implantacja zastawki aortalnej ≥ 4,0 mm od płatka niewieńcowego (aHR 6,817; 95% CI 1,829-25,402; p = 0,004).
Autorzy wskazali na potrzebę oceny korzyści klinicznych z włączania algorytmów unikania stymulacji prawokomorowej i rozważenia stymulacji dwukomorowej.
https://academic.oup.com/europace/advance-article/doi/10.1093/europace/euad025/7041244
