Niska amplituda zespołu QRS w odprowadzeniach nad ścianą boczną (szczególnie <3 mV w V6) wiąże się ze złym rokowaniem pacjentów z CRT. Autorzy z Zurychu i Leuven ocenili retrospektywnie amplitudy zespołów QRS chorych przed implantacją CRT i skorelowali wyniki ze złożonym punktem końcowym (zgon, implantacja LVAD, przeszczep serca) w obserwacji 5-letniej. Wyższa amplituda zespołu QRS w odprowadzeniu I i V6 wiązała się z niższym ryzykiem osiągnięcia złożonego punktu końcowego (odprowadzenie I: HR 0,86, 95% CI 0,78-0,95 na mV, p=0,002; odprowadzenie V6: HR 0,94, 95% CI 0,88-1,00 na mV, p=0,043). W analizie statystycznej zidentyfikowano punkt odcięcia 6 mV dla odprowadzenia I i 3 mV dla odprowadzenia V6 dla optymalnej dyskryminacji rokowania. Amplituda zespołu QRS >3 mV w odprowadzeniu V6 wiązała się z 65-proc. zmniejszeniem ryzyka wystąpienia złożonego punktu końcowego (p<0,001).
https://www.heartrhythmjournal.com/article/S1547-5271(24)03457-X/abstract
