Zarówno LBBB, jak i RBBB zwiększają ryzyko hospitalizacji z powodu niewydolności serca lub zgonu z przyczyn sercowych u pacjentów z migotaniem przedsionków. Do prospektywnego rejestru Fushimi AF Registry włączono 2721 chorych z migotaniem przedsionków. Kompletny LBBB wystąpił u 1,2% osób, a kompletny RBBB u 8,2%. Pacjenci z blokami odnóg byli starsi, częściej mieli przewlekłą chorobę nerek, niewydolność serca i gorszą funkcję lewej komory niż osoby bez bloku odnogi. W trakcie obserwacji trwającej średnio 6 lat złożony punkt końcowy (hospitalizacja z powodu niewydolności serca lub zgon z przyczyn sercowych) występowały istotnie częściej u pacjentów z blokami odnóg niż u chorych bez nich (LBBB 10,2%, RBBB 6,5%, bez bloku odnogi 3,5% na pacjentorok, w obu przypadkach p < 0,001 w teście log-rank). W analizie wieloczynnikowej LBBB i RBBB okazały się być niezależnymi predyktorami złożonego punktu końcowego (dopasowany HR odpowiednio 1,83 i 1,46).
Wartość rokownicza bloków odnóg w migotaniu przedsionków
