Autor: dr n. med. Łukasz Januszkiewicz
W jednej z sesji Hot Line tegorocznego Kongresu ESC przedstawiono długoterminowe wyniki badania DAPA poświęconego roli implantacji ICD u pacjentów ze STEMI wysokiego ryzyka.
To wieloośrodkowe prospektywne badanie z randomizacją prowadzono od 2004 r. w 12 ośrodkach europejskich. Włączono pacjentów ze STEMI leczonych pierwotną angioplastyką z co najmniej jednym czynnikiem wysokiego ryzyka (EF < 30% w ciągu czterech dni od zabiegu, TIMI < 3 po plastyce). Pacjentów randomizowano do implantacji ICD w ciągu 30-60 dni po zawale lub do grupy kontrolnej bez ICD. Strefa detekcji była zaprogramowana od 190/min. Pierwszorzędowym punktem końcowym była śmiertelność całkowita. Badanie zostało przedwcześnie zakończone w 2013 r. z powodu wolnego tempa rekrutacji.
W sumie 131 chorych zrandomizowano do ICD, a 135 do grupy kontrolnej. W analizie grupy wyodrębnionych zgodnie z zaplanowanym leczeniem śmiertelność całkowita wyniosła 24,4% w grupie ICD i 35,5% w grupie kontrolnej w obserwacji 9-letniej (HR 0,58; 95% CI 0,37-0,91, p = 0,02). W grupie ICD stwierdzono rzadsze zgony z przyczyn kardiologicznych (11,5% vs. 18,5%; HR 0,52; 95% CI 0,28-0,99; p = 0,04). Blisko u połowy pacjentów frakcja wyrzutowa istotnie wzrosła w kontrolnym badaniu echokardiograficznym wykonywanym po półtora roku.
Podsumowując, to pierwsze badanie z randomizacją dot. profilaktycznej implantacji ICD w grupie osób ze STEMI wysokiego ryzyka leczonych pierwotną angioplastyką. Implantacja ICD wiązała się z istotnie niższą śmiertelnością. Mimo znacznej poprawy frakcji wyrzutowej u dużej grupy chorych korzyści z ICD utrzymywały się przez długi, blisko 10-letni okres obserwacji.
Oprac. na podstawie: Abstract 6050: Long-term outcome of the Defibrillator After Primary Angioplasty (DAPA) trial. D. Haanschoten, A. Elvan, A. Ramdat Misier et al.
