Włóknienie miokardium, które może być obecne niemal u co trzeciego pacjenta z prolapsem zastawki mitralnej, jest niezależnie związane z incydentami sercowo-naczyniowymi. Autorzy w dwóch ośrodkach przebadali 400 pacjentów z prolapsem zastawki mitralnej, którym wykonano badanie echokardiograficzne i rezonans magnetyczny z późnym wzmocnieniem gadolinowym. Pierwszorzędowym punktem końcowym były incydenty sercowo-naczyniowe (zgon z przyczyn sercowych, niewydolność serca, migotanie przedsionków, zatorowość tętnicza, zagrażająca życiu arytmia komorowa). Średni wiek pacjentów wyniósł 53?15 lat, 55% stanowili mężczyźni. Późne wzmocnienie kontrastowe stwierdzono u 110 chorych (28%; w tym 71 w segmencie podstawnym ściany dolno-bocznej, 29 na mięśniu brodawkowatym). Obecność późnego wzmocnienia kontrastowego korelowała z bardziej poszerzoną lewą komorą i częstszymi arytmiami komorowymi (45% vs. 26%, p < 0,0001). U pacjentów ze śladową lub łagodną niedomykalnością mitralną poszerzoną lewą komorę stwierdzono u 16% osób, a arytmie komorowe u 25%. Pacjenci z późnym wzmocnieniem kontrastowym cechowali się niższym przeżyciem bez incydentów sercowo-naczyniowych w obserwacji 4-letniej (49,6?11,7 vs. 73,3?6,5%, p < 0,0001). W analizie wieloczynnikowej stopień niedomykalności mitralnej i obecność późnego wzmocnienia kontrastowego (HR 2,6; 95% CI 1,4-4,9; p = 0,002) wiązały się z gorszym rokowaniem.
https://www.ahajournals.org/doi/10.1161/CIRCULATIONAHA.120.050214
