W Bostonie zaprezentowano nowy dokument HRS podsumowujący dotychczasowe doświadczenia ze zdalnym monitoringiem wszczepialnych urządzeń do elektroterapii serca. Największą wartością dokumentu jest podkreślenie znaczenia zdalnego monitoringu w praktyce klinicznej. Eksperci zalecają m.in. objęcie zdalnym monitorowaniem wszystkich pacjentów z implantowanym stymulatorem serca lub kardiowerterem-defibrylatorem. Zdalny monitoring najkorzystniej rozpocząć już w pierwszych dwóch tygodniach po zabiegu wszczepienia. Należy jasno ustalić z pacjentem cele monitoringu i rolę pacjenta w tym procesie oraz określić ramy czasowe dla ewentualnych interwencji. Kluczowe dla efektywnego prowadzenia zdalnego monitoringu jest wskazanie członka zespołu odpowiedzialnego za zdalny monitoring, który równocześnie nie będzie obciążony dodatkowymi zadaniami oraz jasnych procedur postępowania w przypadku wykrycia nieprawidłowości.
Andrzej Cacko
Powiązane Artykuły
Znaczenie arytmii komorowej po implantacji CRT
Pacjenci, u których w ciągu roku od implantacji CRT wystąpił częstoskurcz komorowy, cechują się gorszą odpowiedzią na terapię i…
Lepsza odpowiedź kobiet na LBBAP niż BVP
Wśród osób ze wskazaniami do resynchronizacji kobiety odnoszą wyższe korzyści z LBBAP niż klasycznej stymulacji obukomorowej (BVP) w porównaniu…
Powikłania LBBAP vs. BVP
Powikłania związane z zabiegiem występują dużo rzadziej po implantacji LBBAP niż stymulacji dwukomorowej. Do wieloośrodkowego, prospektywnego badania obserwacyjnego…
Implantacja ICD po 80. roku życia
Roczna śmiertelność pacjentów po 80. roku życia po wszczepieniu ICD jest istotnie podwyższona w porównaniu do młodszych chorych…