W Bostonie zaprezentowano nowy dokument HRS podsumowujący dotychczasowe doświadczenia ze zdalnym monitoringiem wszczepialnych urządzeń do elektroterapii serca. Największą wartością dokumentu jest podkreślenie znaczenia zdalnego monitoringu w praktyce klinicznej. Eksperci zalecają m.in. objęcie zdalnym monitorowaniem wszystkich pacjentów z implantowanym stymulatorem serca lub kardiowerterem-defibrylatorem. Zdalny monitoring najkorzystniej rozpocząć już w pierwszych dwóch tygodniach po zabiegu wszczepienia. Należy jasno ustalić z pacjentem cele monitoringu i rolę pacjenta w tym procesie oraz określić ramy czasowe dla ewentualnych interwencji. Kluczowe dla efektywnego prowadzenia zdalnego monitoringu jest wskazanie członka zespołu odpowiedzialnego za zdalny monitoring, który równocześnie nie będzie obciążony dodatkowymi zadaniami oraz jasnych procedur postępowania w przypadku wykrycia nieprawidłowości.
Andrzej Cacko
Powiązane Artykuły
Subkliniczne migotanie przedsionków w HFpEF
Subkliniczne migotanie przedsionków występuje ponad dwukrotnie częściej u pacjentów z HFpEF niż u osób bez niewydolności serca. Porównano…
Automatyczny pomiar progu działa prawidłowo w LBBAP
Automatyczny pomiar progu stymulacji działa prawidłowo w LBBAP, a jego wyniki są zbliżone do pomiaru ręcznego i pozostają stabilne w…
Amvia Sky – nowa rodzina stymulatorów Biotronik
Fizjologiczna stymulacja z wykorzystaniem sensora CLS (ang. closed loop stimulation), stymulacja antytachyarytmiczna w przedsionku i automatyczne wykrywanie MRI…
Których pacjentów z QRS 120-149 ms warto kwalifikować do CRT?
Szerokość zespołu QRS indeksowana na objętość końcowo-rozkurczową lewej komory to nowy parametr pozwalający znaleźć odpowiednich kandydatów, którzy odniosą korzyść z implantacji…