Autor: dr n. med. Łukasz Januszkiewicz
Droth i wsp. ocenili powikłania występujące podczas zastosowania dostępu odpromieniowego i podobojczykowego u niemieckich pacjentów kierowanych do pierwszej implantacji stymulatora serca.
Wykorzystano dane German Federal Council i wyselekcjonowano 69 957 osób. U 44 740 pacjentów (63,9%) elektrody implantowano przez żyłę podobojczykową, a u 25 217 przez żyłę odpromieniową. Następnie dopasowano pacjentów z obu grup w stosunku 1:1, tak aby mieli dokładnie takie same ryzyko powikłań na podstawie dostępnych zmiennych (wiek, płeć, skala ASA, główny objaw, wskazanie do stymulacji, etiologia, frakcja wyrzutowa, oczekiwany odsetek stymulacji).
Zidentyfikowano 19 643 dopasowane pary pacjentów o średniej wieku 77 lat. Co najmniej jedno powikłanie wystąpiło u 3,0% osób z grupy żyły podobojczykowej i 2,6% z grupy żyły odpromieniowej (p = 0,018). Powikłania chirurgiczne, asystolia i odma były częstsze w grupie żyły podobojczykowej (odpowiednio 1,0% vs. 0,5%; p = 0,005; 0,2% vs. 0,1%; p = 0,047; 0,7% vs. 0,1%; p < 0,001), podczas gdy dyslokacje elektrody przedsionkowej częściej występowały przy wykorzystaniu dostępu odpromieniowego (0,6% vs. 0,8%; p = 0,027). Śmiertelność szpitalna była identyczna w obu grupach (1,4%).
Podsumowując, po analizie dużej bazy danych potwierdzono niski odsetek powikłań po implantacji pierwszego stymulatora serca. Dostęp podobojczykowy wiązał się z wyższym ryzykiem powikłań, dostęp odpromieniowy korelował z kolei z częstszymi dyslokacjami elektrody przedsionkowej.
Oprac. na podstawie: Abstract 2406: Influence of implantation access on complication rates in pacemaker implantation ? a risk adjusted analysis of German quality assurance data. K. Droth, A. El-Armouche, D. Andersen, K. Bestehorn.
