Żyła pachowa vs. odpromieniowa ? badanie z randomizacją

doniesienia medialne

Autor: dr n. med. Łukasz Januszkiewicz

Podczas implantacji urządzeń wszczepialnych najczęściej stosuje się dostęp odpromieniowy lub podobojczykowy. Rzadziej stosowaną alternatywą jest nakłucie żyły pachowej. W niniejszym hiszpańskim badaniu porównano dostęp pachowy z odpromieniowym. 

Do badania włączono 240 pacjentów skierowanych do implantacji urządzenia wszczepialnego, których randomizowano w stosunku 1:1 do zastosowania dostępu pachowego lub odpromieniowego. W grupie dostępu pachowego pod kontrolą fluoroskopii wkłuwano igłę w najbardziej zewnętrznym punkcie drugiego żebra i kierowano się na przecięcie zewnętrznej krawędzi pierwszego żebra z obojczykiem pod kątem 30-60 stopni. Wykonywano maksymalnie pięć prób nakłucia żyły. W przypadku niepowodzenia stosowano dostęp odpromieniowy lub podobojczykowy. W grupie dostępu odpromieniowego wykonywano wenesekcję żyły odpromieniowej i wprowadzano prowadnik typu J 0,035 cala. W przypadku braku oczekiwanego efektu próbowano uzyskać dostęp z wykorzystaniem prowadnika hydrofilnego. W przypadku niepowodzenia stosowano dostęp podobojczykowy lub pachowy. Zabiegi były wykonywane przez dwóch operatorów mających duże doświadczenie w obu dostępach. 

Dostęp pachowy w 98,3% przypadków zakończył się sukcesem w porównaniu z 76,7-procentową skutecznością dostępu odpromieniowego (p < 0,001). Czas uzyskania dostępu naczyniowego był krótszy w grupie żyły pachowej (6,8?3,1 min vs. 13,1?5,8 min, p < 0,001). Sam czas zabiegu był również krótszy w grupie dostępu pachowego (42,3?11,6 min vs. 50,5?13,3 min, p < 0,001). W grupie żyły pachowej w celu uzyskania dostępu naczyniowego wykonano wenografię w 12,5% przypadków. W grupie żyły odpromieniowej zastosowano prowadnik hydrofilny w 25,8% w celu uzyskania dostępu naczyniowego. Stwierdzono następujące przyczyny niepowodzenia zaplanowanego dostępu naczyniowego w grupie żyły pachowej: krętość naczynia ? 0,8% i skurcz naczynia 0,8%. W grupie żyły odpromieniowej nie udało się uzyskać dostępu naczyniowego z następujących przyczyn: brak żyły ? 9%, krętość naczynia ? 7,5%, dyssekcja żyły ? 6,6%. Nie stwierdzono różnic między grupami pod względem liczby powikłań. 

Podsumowując, dostęp pachowy pod kontrolą fluoroskopii wydaje się być bezpieczną, skuteczną i szybką alternatywą dla dostępu przez żyłę odpromieniową. 

Oprac. na podstawie: Jimenez-Diaz J., Higuera-Sobrino F., Piqueras-Flores J. et al.: Fluoroscopy Guided Axillary Vein Access versus Cephalic Vein Access in Pacemaker and Defibrillator Implantation: Randomized Clinical Trial of Efficacy and Safety. J Cardiovasc Electrophysiol 2019; 30:1588-93.

Total
0
Shares
Powiązane Artykuły