Apiksaban w subklinicznym migotaniu przedsionków – badanie ARTESIA

Apiksaban w porównaniu do kwasu acetylosalicylowego zmniejsza ryzyko wystąpienia udaru lub zatorowości obwodowej, ale zwiększa ryzyko poważnego krwawienia u pacjentów z subklinicznym migotaniem przedsionków. Do podwójnie zaślepionego badania ARTESIA włączono 4012 pacjentów z subklinicznym migotaniem przedsionków trwającym od 6 minut do 24 godzin. Pacjentów randomizowano do stosowania apiksabanu 5 mg 2 razy dziennie (lub 2,5 mg 2 razy dziennie, jeśli były wskazania do redukcji dawki) lub kwasu acetylosalicylowego 81 mg dziennie. W przypadku wykrycia jawnego klinicznie migotania przedsionków (epizod >24 godzin) przerywano leczenie z badania i włączano leczenie przeciwkrzepliwe zgodne z wytycznymi. 

Średnia wieku badanej populacji wyniosła prawie 77 lat, a średnia punktacja w skali CHA2DS2-VASc 3,9±1,1. W trakcie obserwacji trwającej 3,5±1,8 roku udar lub zator obwodowy wystąpiły u 55 osób z grupy apiksabanu (0,78% na pacjentorok) i 86 z grupy kwasu acetylosalicylowego (1,24% na pacjentorok) (HR 0,63, 95% CI 0,45-0,88, p=0,007). Poważne krwawienia w grupie przyjmującej badane leczenie występowały z częstością 1,71% na pacjentorok w grupie apiksabanu i 0,94% na pacjentorok w grupie kwasu acetylosalicylowego (HR 1,80, 95% CI 1,26-2,57, p=0,001). Śmiertelne krwawienia wystąpiły u 5 pacjentów z grupy apiksabanu i 8 z grupy kwasu acetylosalicylowego. 

https://www.nejm.org/doi/full/10.1056/NEJMoa2310234

Total
0
Shares
Powiązane Artykuły