Dlaczego warto przeczytać: Wydłużony czas rozpoczęcia zdarzenia komorowego między kanałem dalekiego a kanałem bliskiego pola w IEGM może być nowym, wysoce swoistym dyskryminatorem częstoskurczu komorowego. Autorzy ocenili zdolność tego dyskryminatora w różnicowaniu arytmii komorowej od nadkomorowej u pacjentów z wąskim zespołem QRS, z RBBB i z LBBB. Wykorzystano dane z IEGM 95 pacjentów z ICD i epizodami arytmii. Następnie zmierzono badany interwał w trakcie częstoskurczu o znanym rozpoznaniu (VT lub SVT). Średni badany interwał w trakcie SVT był niższy niż w trakcie VT (25,8?12,0 ms vs. 91,0?37,2 ms, p < 0,001). Pacjenci z wyjściowym LBBB i RBBB mieli niższe średnie badane interwały w trakcie SVT w porównaniu z VT (LBBB 25,6?7,26 ms vs. 93,1?41,5 ms, p < 0,001, RBBB 30,0?16,6 ms vs. 101,7?34,3 ms, p < 0,001). W badanej grupie czas rozpoczęcia zdarzenia komorowego między kanałem dalekiego a kanałem bliskiego pola powyżej 74 ms był w 100% swoisty dla VT niezależnie od wyjściowej morfologii zespołu QRS. Uzyskano czułość na poziomie 46% w LBBB, 50% w RBBB i 38% w przypadku wyjściowego wąskiego zespołu QRS.
dr n. med. Łukasz Januszkiewicz
https://www.heartrhythmjournal.com/article/S1547-5271(20)30405-7/fulltext
