W ok. 3,6% planowych zabiegów implantacji CRT nie udaje się wszczepić elektrody lewokomorowej. Badacze przeanalizowali dane ponad 111 tys. pacjentów z LBBB i frakcją wyrzutową lewej komory ≤35%, których zakwalifikowano do implantacji CRT de novo w latach 2010-2016 i zgłoszono do rejestru NCDR ICD. W tej grupie u 3979 pacjentów (3,6%) nie udało się implantować elektrody lewokomorowej. Wskazano następujące przyczyny niepowodzeń:
- brak możliwości zacewnikowania ujścia zatoki wieńcowej (64.3%),
- brak możliwości wejścia do bocznicy (13,5%),
- dyssekcja zatoki wieńcowej (7,6%),
- brak dostępu żylnego (7,5%),
- nieakceptowalny próg stymulacji (4,4%),
- stymulacja przepony (1,7%).
Niezależnymi predyktorami nieskutecznej implantacji elektrody lewokomorowej były: młodszy wiek (OR 1,01, 95% CI 1,01-1,02), płeć żeńska (OR 1,38, 95% CI 1,29-1,47), rasa czarna (OR 1,44, 95% CI 1,32-1,57), latynoskie pochodzenie etniczne (OR 1,23, 95% CI 1,08-1,40), szerokość zespołu QRS (OR 1,055 na każde 10 ms, 1,038-1,072), obturacyjny bezdech senny (OR 1,14, 95% 1,04-1,24) i implantacja przez mało doświadczonego operatora (OR 1,53, 95% CI 1,34-1,76).
https://www.heartrhythmjournal.com/article/S1547-5271(23)02407-4/fulltext
