Nieadekwatne wyładowania u pacjentów S-ICD występują rzadziej w przypadku wyboru alternatywnego wektora detekcji. Badacze z Mannheim przeanalizowali dane 239 chorych z S-ICD wszczepionym w latach 2010-2018 w prewencji pierwotnej lub wtórnej. W trakcie obserwacji trwającej ok. 35 miesięcy u 38 osób (6%) wystąpiły 73 wyładowania układu. Łącznie 30 (41%) wyładowań u 19 (8%) pacjentów uznano za nieadekwatne. Najczęstszymi przyczynami nieadekwatnych interwencji były miopotencjały/zakłócenia (n=8), nadczułość załamka T (n=6), niedoczułość QRS (n=5). Okazało się, że 74% nieadekwatnych wyładowań wystąpiło u osób z zaprogramowanym pierwotnym wektorem wyczuwania, a ani jedno nieadekwatne wyładowanie nie było obecne u osób z zaprogramowanym alternatywnym wektorem. W analizie wieloczynnikowej wyżsi pacjenci, pierwotny wektor wyczuwania, pierwsza generacja S-ICD były predyktorami nieadekwatnych interwencji.
Powiązane Artykuły
Ryzyko zakrzepowo-zatorowe w migotaniu przedsionków z CHA2DS2-VASc 1
Pacjenci z migotaniem przedsionków i 1 punktem w skali CHA2DS2-VASc mają niższe ryzyko epizodów zakrzepowo-zatorowych niż pacjenci ≥75 roku…
Blizna w MRI a odpowiedź na LBBAP u osób ze wskazaniem do CRT
Mniejsza ilość martwicy w MRI wiąże się z lepszą odpowiedzią na resynchronizację za pomocą LBBAP. Pekińscy badacze ocenili retrospektywnie grupę 54 pacjentów ze…
Arytmiczny prolaps mitralny a niewyjaśnione zatrzymanie krążenia
Prolaps mitralny występuje u ok. 6,6% pacjentów po niewyjaśnionym zatrzymaniu krążenia w mechanizmie idiopatycznego migotania komór. Włączono 571…
Czy dawać leki przeciwkrzepliwe po ablacji migotania przedsionków?
Korzyści i ryzyko kontynuowania leczenia przeciwkrzepliwego po ablacji migotania przedsionków zależą od wyniku w skali CHADS2 – ryzyko…