Pacjenci z migotaniem przedsionków i 1 punktem w skali CHA2DS2-VASc mają niższe ryzyko epizodów zakrzepowo-zatorowych niż pacjenci ≥75 roku życia bez innych czynników ryzyka i wyższe ryzyko niż osoby z CHA2DS2-VASc 0 punktów. W duńskich rejestrach zidentyfikowano pacjentów z migotaniem przedsionków, którzy nie przyjmowali doustnych leków przeciwkrzepliwych w latach 2000-2021 i podzielono ich wg punktacji w skali CHA2DS2-VASc: 0 punktów (mężczyźni i kobiety), CHA2DS2-VASc 1 (nadciśnienie lub niewydolność serca, lub cukrzyca, lub choroba naczyniowa lub wiek 65-74 lata), CHA2DS2-VASc 2 punkty (tylko wiek ≥75 roku życia bez innych czynników ryzyka). Płeć żeńska nie była uznawana za czynnik ryzyka w żadnej z grup. Oceniano występowanie udarów niedokrwiennych, zatorowości obwodowej, TIA.
Włączono: 26 701 osób z CHA2DS2-VASc 0, 22 915 z CHA2DS2-VASc 1 punkt i 14 525 z CHA2DS2-VASc 2 punkty. W trakcie obserwacji trwającej średnio rok częstość występowania powikłań zakrzepowo-zatorowych wyniosła:
- 0,6% pacjentów z CHA2DS2-VASc 0 punktów,
- 1,4% pacjentów z niewydolnością serca (CHA2DS2-VASc 1 punkt),
- 1,9% pacjentów z nadciśnieniem tętniczym (CHA2DS2-VASc 1 punkt),
- 1,7% pacjentów z cukrzycą (CHA2DS2-VASc 1 punkt),
- 2,0% pacjentów z chorobą naczyniową (CHA2DS2-VASc 1 punkt),
- 2,3% pacjentów w wieku 65-74 lata (CHA2DS2-VASc 1 punkt),
- 4,4% pacjentów w wieku ≥75 lat (CHA2DS2-VASc 2 punkty).
Nie stwierdzono istotnych różnic w występowaniu powikłań zakrzepowo-zatorowych między podgrupami pacjentów z CHA2DS2-VASc 1 punkt (p=0,15).
https://www.ahajournals.org/doi/10.1161/CIRCULATIONAHA.123.066477
