Mniejsza ilość martwicy w MRI wiąże się z lepszą odpowiedzią na resynchronizację za pomocą LBBAP. Pekińscy badacze ocenili retrospektywnie grupę 54 pacjentów ze wskazaniem do resynchronizacji, którym wszczepiono LBBAP. Wszystkim przed zabiegiem wykonano MRI w celu oceny ilości blizny miokardium. Odpowiedź na resynchronizację zdefiniowano jako ≥15-proc. redukcję objętości końcowo-skurczowej lewej komory. Średni wiek populacji wyniósł blisko 60 lat, a ponad połowę stanowili mężczyźni. Odpowiedź echokardiograficzną na LBBAP stwierdzono u 74,1% osób. Pacjenci, którzy nie odpowiedzieli na terapię mieli większą ilość blizny w miokardium, ale także w segmentach przegrodowych i bocznych (p<0,001 w każdym przypadku). Procentowa ilość blizny w całym miokardium, segmentach przegrodowych i bocznych wiązała się dobrym przewidywaniem odpowiedzi na resynchronizację (AUC odpowiednio: 0,857, 0,864, 0,822), lepszym niż morfologia zespołu QRS (LBBB wg kryteriów Straussa). W trakcie obserwacji trwającej średnio ok. 20 miesięcy większa ilość blizny w całym miokardium, segmentach bocznych i przegrodowych wiązała się ze zgonem lub hospitalizacją z powodu niewydolności serca (HR 4,996, 7,019, 4,741, p<0,05 w każdym przypadku).
https://academic.oup.com/europace/article/25/11/euad326/7334403
