U pacjentów ze wskazaniem do implantacji ICD bez potrzeby stymulacji podskórne ICD wiążą się z podobnym odsetkiem powikłań jak przezżylne ICD. Rordorf i wsp. opublikowali metaanalizę badań klinicznych porównujących przezżylne ICD z podskórnymi. Pierwszorzędowym punktem końcowym były istotne klinicznie powikłania zabiegowe (związane z elektrodą, lożą, poważne powikłania zabiegowe, infekcje związane z urządzeniem) i nieadekwatne wyładowania.
Do analizy włączono 9073 chorych z 13 badań. Średnia frakcja wyrzutowa lewej komory wyniosła 40?10%, 30% stanowiły kobiety, a u 73% osób ICD implantowano w prewencji pierwotnej NZK. Nie stwierdzono różnicy w występowaniu pierwszorzędowego punktu końcowego między grupami (OR 0,80; 95% CI 0,53-1,19). Pacjenci z podskórnym ICD mieli niższe ryzyko wystąpienia powikłania związanego z elektrodą (OR 0,14; 95% CI 0,06-0,29; p < 0,00001) i poważnych powikłań okołazabiegowych (OR 0,18; 95% CI 0,06-0,57; p = 0,003), ale wyższe ryzyko powikłań związanych z lożą (OR 2,18; 95% CI 1,30-3,66; p = 0,003) w porównaniu z przezżylnymi ICD. Nie wykazano istotnych różnic w pozostałych składowych pierwszorzędowego punktu końcowego.
dr n. med. Łukasz Januszkiewicz
https://www.heartrhythmjournal.com/article/S1547-5271(20)31065-1/fulltext
