Elektrody defibrylujące poszczególnych producentów mają różną konstrukcję, która może teoretycznie wpływać na ich długoterminową sprawność. Brenner i wsp. ze Ośrodka w St Gallen w Szwajcarii ocenili ?przeżywalność? wszystkich elektrod defibrylujących implantowanych w ośrodku w latach 2004-2015.
Wszyscy pacjenci byli kontrolowani ambulatoryjnie co pół roku. Wszystkie rewizje elektrod były uznawane za potencjalne punkty końcowe. Uszkodzenia elektrod rozpoznawano w przypadku istotnych klinicznie zaburzeń wyczuwania, stymulacji lub defibrylacji. Szczególną uwagę zwracano na niefizjologicznie krótkie okresy VV lub zmiany oporności elektrod.
Obserwowano 634 elektrody obserwowane u 608 pacjentów (mediana wieku 64,4 lata). Mediana obserwacji wyniosła 3,5 roku (IQR 0,8-6,7 lat). Mniej więcej co trzecia elektroda defibrylująca miała pasywny mechanizm fiksacji. Najczęściej stosowano cztery typy elektrod: Medtronic Sprint Quattro (n=282),Boston Scientific Endotak (n=114), Biotronik Linox (n=76) i Medrtonic Sprint Fidelis (n=58). W sumie 5-letnie przeżycie elektrod wyniosło 95,6%, a 10-letnie ? 92,8%.
Elektrody o pasywnej fiksacji cechowały się wyższym ryzykiem uszkodzeń (HR 6,3, 95% CI 2,6-15,6, p<0,001) w porównaniu do elektrod o aktywnej fiksacji. W porównaniu z elektrodą Medtronic Sprint Quattro, wskaźnik ryzyka uszkodzenia wyniósł: 4,6 (1,2-17,6) dla elektrody Sprint Fidelis, 4,3 (1,4-12,9) dla elektrody Endotak i 1,2 (0,2-6,2) dla elektrody Linox (log rank p=0,005). W analizie wieloczynnikowej Coxa obejmującej m.in. model elektrody, stosowany dostęp żylny i mechanizm fiksacji jedynie obecność elektrody Endotak okazała się być czynnikiem istotnie zwiększającym ryzyko uszkodzenia (HR 3,7, 95% CI 1,1-13,2).
Podsumowując, w badaniu obejmującym ponad 600 elektrod ich ogólna przeżywalność była akceptowalna. W porównaniu z elektrodą Sprint Quattro i elektroda Linox miała porównywalnie niskie ryzyko uszkodzenia, a elektrody Sprint Fidelis i Endotak ? istotnie statystycznie wyższe ryzyko uszkodzenia. Z kolei pasywne elektrody defibrylujące mają ponad sześciokrotnie wyższe ryzyko uszkodzenia w porównaniu z elektrodami aktywnymi.
Oprac. na podstawie: Abstract: 310 Longterm performance of contemporary internal cardioverter defibrillator leads: a single center experience
R Brenner1, J Hueppi1, F JaegerRhomberg1, D Altmann1, P Ammann1, 1Kantonsspital St Gallen Switzerland
